Çorap

'Neden.'

Hava soğuktu. Küçük burnum soğuktan kızarmış ve çizgili uzun çoraplarım kendini bırakmıştı.

Sadece çoraplarıma baktı. Yüzünde bir ifade vardı.

Bana ait olan bir ifade. Ama aitliğinden mutlu olmadığım.

'Sebebi sensin.'

Çoraplarıma baktı ve gitti. Ben filmlerdeki o kızdım, o ise filmlerdeki o erkekti. Hatta şimdi, filmlerdeki gibi geri dönecekti.

Hey, dön! Her şeyin filmlerdeki gibi olması gerekiyor!

Çoraplarım indi. Gelmedi. Köşeyi döndü.

Köşeyi döndü. Gelmedi.

Sanki hiçbir şey değişmedi. Ama çok şey de değişti aslında.

O olduğu zaman ayaklarım yere deymezdi.

Şimdi, ayaklarımı hissetmiyorum.

Eskiden, onunla birlikteyken, hiçbir şeyi görmezdim.

Şimdi, gördüğüm her şey üstüme yıkılıyor.

Bizi şu ana kadar hiç filme benzetmedim.

Ama sigara gibi olacağımızı biliyordum.Filtresine kadar içince, ağzımızda kötü bir tat kalacaktı.

Ama hiçbir şey de sigaranın dibi kadar başka olmayacaktı.

Sen ve ben diyorum, bir başkaydık.

Ve dünya dönüyordu.

Şimdi, dünya hala dönüyor.

Ama müzik bitti ve hiç boş sandalye yok.

Yann Tiersen'den artık nefret ediyorum. Çünkü, düşüncelerimin hızını kontrol ediyor.

Ve benim aklımdan tomarla şey geçiyor. Ama, aslında aklımdan geçen tek bir şey var.

Sadece patatesten yapılan yemeklerle donatılmış bir masa gibi düşün.

Ben. Neden gittin anlamıyorum.

Eskiden sigara yüzünden nefes alamazdım.

Şimdi, nefes alamıyorum.

Yann Tiersen canımı yakıyor. Gözümde zippolar yanıp sönüyor.

Ben. Niye gittin?

Sorun çoraplarım olamaz? Onları yeni aldım. Çok ucuza!

Çoraplarımı seviyorum, çoraplarımı yakamam ama geri dön!

Onları seviyorum.

Lütfen o köşeyi dönme.

Onları çok ucuza aldım.

Hadi ama.

İzlediğim hiçbir film böyle bitmiyordu.

Ben. Yalan söyledim.