Hala bütün eylül akşamları Bülent Ortaçgil'in değil.

Aylar sonra kafamı rahatça cama dayamıştım. Evimdeydim. Yerdeki çakıl taşlarına kadar bildiğim, hiç sevmediğim bir şehirde. Sevmiyordum, ama evimdi; sevmiyordum, ama kendimi güvende hissediyordum. Son günlerde kendime hep şunu diyorum, biraz daha fazla güven duygusu için yapmayacağım şey yok. Neyse.

Gidiyoruz. Dünyanın en bilindik yollarından, en bilindik duraklardan geçiyoruz. Bir durak. Sen ordaymışsın gibi yapıyorum. Sen orda olmak zorundasın. Aylar sonra seni tekrar görmek zorundayım. Hayır, aslında değilim. Hayır, aslında böyle şeylere çok anlam yüklememeliyim. Hayır hayır, zaten gideceğim, günler kaldı değil mi.
Ama hayır, ben seni görmek zorundayım. Aylar sonra seni tekrar görmek zorundayım. Parmaklarımın camı delip geçeceğine inanmak zorundayım. Parmaklarımın senin parmaklarına dokunacağına inanarak uyumak zorundayım. Hayır, hayır çünkü ben seni çok seviyorum. Bu geçecek bir şey değil. Çok güzel şeyler içince, çok güzel arkadaşlarla konuşunca, çok güzel şarkılar dinleyip sokaklarda koşturunca geçecek bir şey değil. Geçecek şeyler benim başıma gelmez ki. Gelecek şeyler de benim başıma gelmez. Ben beklerim. Israrla beklerim. Sabırla beklerim. Yani, sen de bekledin. Yani beklemişsindir. Bekledin değil mi? Hiç bilmiyorum.

Aylar geçiyor. Anneler geçiyor. Babalar geçiyor. Güzel şehirler, güzel sohbetler geçiyor. Güzel çaylar acıyor. Güzel güneşler batıyor. Güzel karlar eriyor. Güzel ağaçlar yolda su gibi akıp gidiyor. Bu dünyada gözümü kaplayan her şey bir hareket halinde. Her şey. HER. ŞEY.

Ama sen, gitmiyorsun.
Geçmiyorsun.
Akmıyorsun.
Acımıyorsun.
Düşmüyorsun.
Kanamıyorsun.
Kalkmıyorsun.
Gelmiyorsun.

Sen duruyorsun. Baktığım her yolun sonunda sen, duruyorsun. Ben, koşuyorum, koşuyorum. Koşuyorum. Varamıyorum. Sonra sakince geri dönüyorum. Bir durakta bekliyorum. Artık şehirlerin, evimin, güven duygusunun bir önemi yok. Bir otobüse biniyorum. Kafamı cama dayıyorum. Gözümden dökülen yaşlar, başka bir dünyada, karanfillerimizi suluyor.

Sen, bir eylül akşamında, yaprak çıtırtılarıyla, yürüyorsun.

pilli bebek - eylül akşamı